Op SAFARI

(16/04/2013)

Het verlossende telefoontje kwam donderdagavond. Dankzij een advertentie die we ophingen in Neema's cafe (altijd druk bezocht door blanken), vonden we twee gasten die met ons op safari wilden vertrekken. Even schrikken was het toen we hoorden dat het Israëlieten waren. Vrijdagavond ontmoetten we hen om enkele praktische zaken te bespreken. Het bleken erg toffe kerels te zijn. We stonden dan ook te popelen om de volgende dag te vertrekken!

Na een korte nacht en een rit van drie uur bereikten we Ruaha National Park. Na wat gefoefel met dollars, een gebrek aan shillings en bankkaarten ging de safari van start. Al snel dook de eerste giraf op. Daarna volgden olifanten, zebra's, apen, nijlpaarden, stokstaartjes, vossen, arends, antilopen, prachtige kleurrijke vogels, een slang... Ongelooflijk om deze dieren in hun natuurlijke omgeving te zien.

 

 

 

Na een dag rijden in de eindeloze natuur kwamen we aan bij onze lodge die zich in het midden van het park bevond. We werden onmiddellijk begeleid door een man met een kalashnikov naar onze bungalow. Deze strenge bewaking was geen overbodige luxe, want de kans dat we oog in oog kwamen te staan met een olifant, nijlpaard of leeuw was vrij groot. Wij waren nog niet helemaal overtuigd tot we diezelfde avond met onze zaklamp een olifant in het donker konden onderscheiden. Na enkele spelletjes Jungle Speed met Dean en Nir kropen we toch niet helemaal op ons gemak onder ons muskietennet. Toch maar even checken of de deur goed dicht was!

 

 

De volgende morgen waren we vroeg uit de veren in de hoop die dag wel leeuwen te spotten. Na lang rondrijden en geconcentreerd turen tussen de bosjes, werd de chauffeur net iets te enthousiast. De auto kwam vast te zitten in het zand. Er zat niets anders op dan te wachten op assistentie, aangezien onze spierkracht het deze keer niet toeliet de auto in gang te krijgen. Na langer dan een half uur wachten, konden we onze safari verder zetten. Helaas waren er nog steeds geen leeuwen te bespeuren. Volgens onze gids was dit te wijten aan het regenseizoen. Als het droog is, zijn er maar enkele plaatsen waar de dieren gaan drinken en is het dus veel gemakkelijker om ze op te sporen.

Vooraleer we het park verlieten, brachten we nog een bezoek aan het 'hippo and crocodile lake'.

 

De geweldige safari eindigde in mineur onderweg naar huis. Door de' bumpy road' knalde Stefanie op een gegeven moment met haar hoofd tegen het dak van de jeep. Wat een pijnlijke bult zou worden, bleek even later toch wat ernstiger te zijn. Het bloed voorspelde niet zo veel goeds, maar door de snelle actie van de medepassagiers werd de wonde snel gestelpt. Na een kennismaking met het Tanzaniaanse ziekenhuis, ging Stefanie naar huis met vier hechtingen in haar hoofd. Maar geen paniek, alles verliep steriel en ze is helemaal oké :-)!

Groetjes

Yasmine en Stefanie