Hoewel we hier al bijna drie weken zijn, leren we nog steeds nieuwe aspecten van de cultuur kennen. Zo komen we stap voor stap te weten wat het vreemde geschreeuw is in de omgeving die we bijna 24/24 uur horen. Het heeft alles te maken met godsdienst. Moslims en christenen leven hier vredig samen. Dat is ook de reden waarom er vlakbij ons huis zowel kerken als moskeeën te vinden zijn. In de moskeeën roept men door luidsprekers zo'n vier keer per dag op om te bidden. Bij de katholieken is er een onderverdeling. Enerzijds heb je de mensen die opkijken naar hun preacher, hij spreekt in naam van God. Dagdagelijks bestrijden zij de duivel met de nodige overtuiging.
Anderzijds heb je de mensen die naar de kerk gaan zoals bij ons. Het valt wel op dat de bevolking hier geloviger is. De mensen dragen hun meest chique kledij voor een kerkbezoek. Aan ons wordt toch wel tweemaal per week gevraagd wanneer wij naar de kerk gaan. Helaas brachten we geen chique kledij mee.
Ook de gesprekken in de leraarskamer gaan vaak over dit
onderwerp. Er worden ons heel wat vragen
gesteld. Hoe we bidden, of we in God geloven en hoe het komt dat we niet
naar de kerk gaan. Niet alle vragen zijn even gemakkelijk te beantwoorden.
Ook op school zijn de cultuurverschillen duidelijk te merken.
Normaal sluit de school gedurende de maand april, maar speciaal voor ons wordt
de school (in overleg met Mama Haule) twee weken langer opengehouden. We zouden
de high fives, de fist bumps en de 'Bonjour teachers' dan ook geen volledige
maand kunnen missen. Dit wordt bij de ouders zeer goed onthaald.
De ouders zijn ook zeer enthousiast over onze Franse lessen.
Mama Haule vertelde ons dat ze werd aangesproken met de vraag of we ook aan
volwassenen Frans kunnen geven. En ja dat kunnen we zeker, we voelden ons
meteen vereerd. Het plan is nog in de maak, later horen jullie horen er meer van.
Deze week leerden we in de les Frans de getallen aan, we kleedden
dit in met een rijmpje over een koning. Enkel de uitspraak van 'deux' is hier
onbegonnen werk, de leerlingen zeggen telkens 'doux'.
Waar de leerlingen wel steevast
in uitblinken is sport. Ze vallen, kruipen, glijden over de grond en staan weer
met een glimlach recht. We hadden voor hen een intensieve estafette in petto met
veel leuke opdrachten.
Groetjes
Stefanie en Yasmine
Dag Stefanie en Yasmine,
BeantwoordenVerwijderenVandaag belandde ik eens op jullie blog met Tanzaniaanse belevenissen. Wat is die mooi gemaakt; jullie schrijven levendig (ik zie alles zo voor me), 't zijn leuke foto's (zo ziet een mens het nog meer voor zicht) en alles is heel overzichtelijk!
Ik vond het ook heel leuk om te lezen waar jullie nu al allemaal mee bezig zijn, pas 3 weken na aankomst. Jullie muzisch project lijkt echt wel super. Ik kan geloven dat de gastjes dolenthousiast waren! Ook tof dat het leerkrachtenteam zo gastvrij en vriendelijk is. Ik hoop dat jullie nog heel fijne weken tegemoet gaan en mooie dingen kunnen realiseren op school. Door jullie blog te lezen, krijg ik ook weer wat heimwee/nostalgie naar mijn buitenlandse stage in India van 3 jaar geleden...
Veel succes, 't amusement en geniet ervan!
Groetjes,
Sarah Decadt