Deze week in SIPTO...

(05/05/2013)

Na de vakantie gingen we van start met een nieuw muzisch project over de natuur. Aangezien het vorige project zo goed in de smaak viel, konden we ook nu niet onderdoen. We vlogen erin met een flinke wandeling. De berg achter onze school leek ons uitermate geschikt om de leerlingen te laten genieten van de wilde natuur. Bij gebrek aan wegwijzers waren het de kinderen die ons als uitstekende gidsen naar de top begeleidden. Ze loodsten ons door dichte begroeiing en smalle rotsspleten. Af en toe namen we een rustpauze op een rots om van het adembenemende uitzicht te genieten. Als echte kenners toonden de kinderen ons alle - door ons gekende - plaatsen, die je van bovenaf kan bewonderen.

Na een stukje speleologie bereikten we het hoogste punt van de Kiboya. Daar probeerden we de aandacht te trekken van de leerkrachten op de speelplaats. We zwaaiden enthousiast en riepen zo luid als we konden naar de minimensjes beneden.
 

 

Enkele foto's later begonnen we aan de afdaling. Een leerling maakte ons erop attent dat er andere bergbeklimmers op komst waren. Zouden dit de befaamde drugsmensen zijn? Mama Haule beweerde namelijk dat de berg 's middags en 's avonds bezocht wordt door drugsgebruikers. Om gevaar te vermijden, hadden we er dan ook voor gekozen om bij het ochtendgloren te vertrekken. Het begon met twee vreemde types, maar al snel waren ze niet meer te tellen. Ondanks het lawaai dat ze produceerden, hielpen ze ons veilig een steile rots af. Genoeg 'exercise' voor die dag; ons ontbijt nadien smaakte des te meer.

Onze muzische lessen werden verder gezet met beeld. Gebruik makend van de techniek 'rubbing' (kleuren over de nerven van een blad), creëerden klas 1 en 2 hun eigen fantasiedier. We demonstreerden de techniek en gaven enkele voorbeelden als inspiratie, wat helaas als model door vele kinderen gebruikt werd. De resultaten toonden ons dat we er niet in geslaagd waren om hun fantasie te prikkelen. De kinderen zijn het duidelijk niet gewoon om hun fantasie aan te spreken. Wat meer beeldlessen zouden dan ook welkom zijn!

 

Jammer genoeg viel er alweer een beeldles weg door Workers' Day. We maakten van deze feestdag gebruik om mee te stappen in de jaarlijkse optocht, die startte aan het postkantoor en eindigde in het stadion. We sloten aan bij de leerkrachten die voor de gelegenheid een witte polo met een geel kraagje en een petje droegen. "Sema, sema, sema, walimu" zingend, trokken we door de straten. In het stadion keken we naar een parade van voertuigen die verschillende beroepen of organisaties uitbeeldden.

 

Daarna volgden er uitdagingen zoals touwtrekken, zaklopen, een fles op je hoofd balanceren en 'catch the kuku (=kip)'. Het spektakel eindigde met traditionele dans en een man die trucjes deed met een gigantische slang.
 

 

Die dag maakten we ook beter kennis met Madeleine, een Finse studente. Ze kwam maandag toe en vertelde ons dat ze een maand lang elke woensdag, donderdag en vrijdag zal lesgeven in SIPTO. De andere dagen geeft ze les in Saba Saba, waar er in het Swahili les gegeven wordt. We kwamen ook te weten dat je in Finland vijf jaar aan de universiteit moet studeren om leerkracht te worden. Madeleine zit nu in haar vierde jaar met als keuzevak 'special education', wat inhoudt dat je kinderen met specifieke behoeften leert ondersteunen. Haar stage bestaat er dan ook uit meer ervaring op te doen op dat gebied. We kijken er naar uit om met haar samen te werken!

 

 een avondje uit met Madeleine

Tot blogs

Yasmine en Stefanie